Η σαλάτα α λα Μπάμπη και εκβιασμοί του άλλου Μπάμπη

Τα έχει κάνει σαλάτα ο πρόεδρος της νομαρχιακής επιτροπής της ΝΔ Μπάμπης Δράκος. Πιστεύει ότι
αυτός είναι η ΝΔ και δεν χρειάζεται να δίνει εξηγήσεις σε κανένα μέλος ούτε χρειάζεται να παίρνονται
συλλογικά οι αποφάσεις.
@ Έμπλεξε τον Κλειτσιώτη, το προέτρεψε να ανακοινώσει άρον, άρον πέρσι το καλοκαίρι σε μια
εκδήλωση παρωδία προκειμένου να προλάβει την ανακοίνωση της Αναστασίας Ιωσηφίδου γνωρίζοντας
ότι θα κατεβεί για τον δήμο της Καβάλας. Έφερε από τα αζήτητα τον συνταξιούχο Χρυσανίδη για να
δημιουργήσει μπούγιο για να βάλει μετά μπροστά το δεύτερο σχέδιο του να βρεθεί ένας άλλος
υποψήφιος που θα καπελώσει όλους τους προηγούμενους.
@ Φυσικά δεν πρόκειται να του βγει τίποτε γιατί έχει μείνει μόνος του και όσα υπόσχεται δεν έχουν και
κανένα νόημα. Με τον Τσαλταμπασίδη και τον Μούτλια δεν μπορεί να γράψει ιστορία στις επερχόμενες
εκλογές.
@ Η περίπτωση του Χαράλαμπου Χρυσανίδη που παρουσίασε προχθές την υποψηφιότητα του για τον
δήμο της Καβάλας σε αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείο με ακροατές το μισό δημοτικό συμβούλιο του
δήμου Παγγαίου και το άλλο μισό τους εργολάβους της Καβάλας είπε απίθανα πράγματα που δείχνουν
ένα κακό πολιτικό χαρακτήρα. Τόνισε λοιπόν “Είμαι ένας επαγγελματίας με πολιτικές ανησυχίες. Όχι
όμως ένας επαγγελματίας πολιτικός. Αν οι δημότες επιλέξουν κάτι άλλο, την επόμενη μέρα κιόλας θα
βρίσκομαι στις επιχειρήσεις μου. Δεν υπήρξα ποτέ «γαντζωμένος» σε καρέκλες, ούτε μου άρεσε η
προβολή και δεν σκοπεύω να το κάνω ούτε και τώρα».
@ Με λίγα λόγια ο κ. Χρυσανίδης μας είπε ή με ψηφίζεται γιατί σας κάνω μεγάλη χάρη ή θα επιστρέψω
στις επιχειρήσεις μου γιατί εγώ στα έδρανα της αντιπολίτευσης δεν πρόκειται να κάτσω. Τόσο πολύ
σέβεται την απόφαση των πολιτών που μόνο αν τον κάνουν δήμαρχο θα συμβιβαστεί.
@ Θα μας κάνει έργα είπε αλλά τι έργα δεν μας το αποκάλυψε αφού και αυτός κινήθηκε στα γνωστά
μονοπάτια των υποσχέσεων. Παναγία, Καπναποθήκες, Σχέδιο Πόλης, Κυκλοφοριακό, Περιγιάλι,
Αξιοποίηση παλιού νοσοκομείου”.
@ Εντυπωσιάσθηκα από τις ιδέες του και τρόμαξα όταν συνειδητοποίησα ότι μπορεί να φύγουμε από τον
ένα τεχνοκράτη του σήμερα για να πέσουν στην αγκαλιά ενός τεχνοκράτη του αύριο.