Πρόσφατα είχα την τύχη να συναντηθώ και να συνομιλήσω με τους γονείς της Λεμονιάς Γκαϊντατζή . Δύο ανθρώπους που από την πρώτη στιγμή με εντυπωσίασαν με το μεράκι και την αφοσίωση που φανερώνουν στο ‘’ταξίδι’’ του πρωταθλητισμού της μικρής τους κορούλας. Πρόκειται για την κα. Μαρία και τον κ. Παύλο.
Προτού παραθέσω τη συνέντευξη των δύο γονέων θα ήταν καίριο να κάνω μια μικρή αναφορά στο ξεκίνημα της Λεμονιάς στον χώρο του αθλήματος και πιο συγκεκριμένα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης . Σύμφωνα ,λοιπόν, με τους γονείς της πρωταθλήτριας το ξεκίνημα έγινε από την πόλη της Δράμας και τον τοπικό σύλλογο , όπου σε ηλικία μόλις 6 ετών γνώρισε το άθλημα και έδειξε κατευθείαν το ταλέντο της. Εντούτοις, στην ηλικία των 8 και έπειτα από την εξέλιξη που είχε η μικρή Λεμονιά πάρθηκε η απόφαση από τους γονείς να μετακομίσουν στην πόλη της Καβάλας, όπου ο τοπικός σύλλογος ήταν και είναι αρκετά πιο οργανωμένος . Εκεί η εξέλιξή της συνεχίστηκε σε επαγγελματικό επίπεδο , ενώ εξακολουθεί συνεχής άνοδος μέχρι και σήμερα. Επίσης , άξια αναφοράς είναι η πληθώρα συμμετοχών και διακρίσεων σε αναπτυξιακά και πανελλήνια πρωταθλήματα με αποκορύφωμα συμμετοχές σε camp και αγώνες του εξωτερικού ,όπως στη Βουδαπέστη, το Στρασβούργο, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και το Ομάν , ενώ παράλληλα οι διακρίσεις της στον χώρο γίνονται γνωστές διεθνώς. Ακόμα τελευταία επιλέχθηκε στις 8 καλύτερες για ένα camp που θα πραγματοποιηθεί στην Κίνα τον Δεκέμβριο.
Τι κρύβεται όμως πίσω από την επιτυχία; Λαμβάνοντας υπόψη όσα άκουσα ,θα έλεγα ότι οι πιο πιστοί υποστηρικτές της Λεμονιάς είναι οι γονείς της , οι οποίοι δίνουν αδιάκοπα τον δικό τους αγώνα , ώστε η μικρή τους κόρη να έχει όλα τα εφόδια που χρειάζεται για να συνεχίζει τον πρωταθλητισμό σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς.
Παρακάτω λοιπόν εκθέτω κάποιες από τις σκέψεις αλλά και τους προβληματισμούς της Μαρίας και του Παύλου έτσι όπως αυτοί μου τους μετέφεραν :
ΓΙΟ: Η Λεμονιά είναι αδιαμφισβήτητα ένα μεγάλο ταλέντο που ένα λαμπρό μέλλον ανοίγεται μπροστά της. Παρόλα αυτά όμως, ποιο θα λέγατε ότι είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην εξέλιξή της;
ΓΟΝ: Το βασικότερο είναι το οικονομικό. Η Λεμονιά θέλει για ταξίδια γενικά με συνοδό, γιατί είναι ανήλικη και με τον προπονητή της , κοντά στις 6 χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Μέσα στα έξοδα αυτά φυσικά υπάρχει και εξοπλισμός ,που είναι πολύ σημαντικός και η Λεμονιά να σκεφτείς ότι αλλάζει λάστιχα για τις ρακέτες κάθε 2 μήνες που κοστίζουν 120 ευρώ. Επίσης ,τα παπούτσια είναι ειδικά για το άθλημα και ακριβά ,που και αυτά θέλουν άλλαγμα κατά διαστήματα, γιατί στους αγώνες πρέπει να φοράει καινούρια για το καλύτερο αποτέλεσμα. Οπότε, εάν σκεφτείς όλα αυτά τα έξοδα, είναι πολλά για μας.
ΓΙΟ: Υπάρχει βοήθεια από τον Δήμο ή από κάποιον άλλο φορέα ;
ΓΟΝ: Η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής ο Δήμος μας έχει βοηθήσει σε ό,τι έχουμε ζητήσει. Υπάρχει ανταπόκριση φυσικά στα πλαίσια του δυνατού και εμείς ζητάμε δειλά δειλά , γιατί ξέρουμε ότι είναι δύσκολο να παρέχουν και πολλά. Παρόλα αυτά μας έχουν βοηθήσει και το εκτιμάμε πολύ αυτό.
ΓΙΟ: Ήρθατε στην Καβάλα, από όσο γνωρίζω ,λόγω των καλύτερων συνθηκών που επικρατούν στον τοπικό σύλλογο. Ωστόσο , έμαθα ότι οι προπονήσεις γίνονται σε ένα χώρο δημοτικού σχολείου, ισχύει;
ΓΟΝ: Ναι, η αλήθεια είναι αυτή και αυτό είναι το πρόβλημα του συλλόγου στην Καβάλα. Να φανταστείς, ότι τα τραπέζια κάθε φορά που έχουμε προπόνηση τα βάζουμε και μετά τα βγάζουμε, γιατί το σχολείο, όπως είναι φυσικό ,έχει τις δικές του δραστηριότητες . Επίσης, σε γιορτές και εκδηλώσεις χάνουμε προπονήσεις. Ακόμα , πληρώνουμε την αίθουσα 600 ευρώ τον χρόνο στον Δήμο. Μία αίθουσα που έχει πρόβλημα θέρμανσης τον χειμώνα και πολλή ζέστη το καλοκαίρι. Τα παιδιά το καλοκαίρι πραγματικά ζεσταίνονται σε υπερβολικό σημείο που δεν κάνει καλό στην απόδοση τους και τον χειμώνα για να ζεσταθούν αρκετά περνάει μια ώρα , που αυτό μεταφράζεται και σε περισσότερη ώρα προπόνησης και σκεφτείτε ότι μιλάμε για γονείς που δουλεύουμε και κάποιοι , όπως είναι φυσικό ,δεν μπορούν να περιμένουν πολλές ώρες και είναι απολύτως φυσιολογικό αυτό.
ΓΙΟ: Έχετε μεταφέρει στον Δήμο ή σε κάποιον άλλο δημόσιο φορέα το συγκεκριμένο πρόβλημα;
ΓΟΝ: Έχουμε ζητήσει κάποια βοήθεια όσον αφορά αυτά τα θέματα. Πέρσι φτιάξανε τα κλιματιστικά αλλά μετά από λίγο καιρό υπήρξε ένα πρόβλημα, το οποίο έμεινε άλυτο. Οπότε ,ήμασταν ξανά στα ίδια. Γενικά ,ξέρουμε ότι είναι δύσκολο, αλλά προσπαθούμε να ζητάμε κάποια βασικά ,τα οποία δεν πιστεύω ότι κοστίζουν πολύ, αλλά θα βοηθήσουν και το άθλημα στην Καβάλα. Καλύτερες υποδομές δηλαδή. Υπάρχει καλό επίπεδο γενικά στον σύλλογο, έχουμε καλή ομάδα ,οπότε κάποια υλικά εξοπλισμού θα ήταν ό,τι καλύτερο. Θα ανέβαζε το επίπεδο πιστεύω ακόμα περισσότερο. Τώρα με την καινούρια διαχείριση στον Δήμο θα προσπαθήσουμε πάλι να έχουμε κάποιες επαφές ελπίζοντας το καλύτερο.
ΓΙΟ : Όσον αφορά το σχολείο, ένα παιδί όπως η Λεμονιά που αφιερώνει πολύ χρόνο στην προπόνηση ,πώς τα πηγαίνει;
ΓΟΝ : Με το σχολείο τα πάμε αρκετά καλά προς το παρόν. Έχουμε έναν δάσκαλο που γνωρίζει την κατάσταση και βοηθάει την Λεμονιά. Το σχολείο δικαιολογεί τις απουσίες της, όταν λείπουμε στο εξωτερικό ή ακόμα και στην Ελλάδα για αγώνες. Επίσης , ο δάσκαλος κρατάει σημειώσεις για τα διαστήματα που λείπει η Λεμονιά , ώστε να μην χάνει την σειρά. Η ίδια νιώθει καλά, τα πάει καλά και περιμένουμε να δούμε πως θα συνεχίσει ,για παράδειγμα στο γυμνάσιο που ξέρουμε ότι θα είναι πιο δύσκολα. Η γραμμή που έχουμε δώσει εμείς σαν γονείς είναι πρώτα η μόρφωση και μετά όλα τα άλλα.
ΓΙΟ: Υπάρχει αναγνώριση από την Ελληνική Ομοσπονδία και αν ναι σε ποιο σημείο;
ΓΟΝ: Στην ομοσπονδία γνωρίζουν για την Λεμονιά , αλλά ακόμα είναι μικρή για να λάβει μέρος επίσημα στην εθνική ομάδα. Πρέπει πρώτα να γίνει κορασίδα , οπότε περιμένουμε να έρθει ο καιρός που πιστεύουμε ότι θα υπάρξει η ανάλογη ανταπόκριση. Όσον αφορά οικονομικά μας έχουν ενημερώσει ότι η Λεμονιά έχει πάρει μια υποτροφία την οποία θα πάρουμε μελλοντικά.
ΓΙΟ: Σκέφτεστε το εξωτερικό για προπονήσεις στο μέλλον εάν και εφόσον χρειαστεί για την περαιτέρω εξέλιξη της Λεμονιάς;
ΓΟΝ: Οικονομικά είναι πολύ δύσκολο αυτό να συμβεί . Έχουμε κάνει ήδη μια φορά μεγάλη αλλαγή στην ζωή μας μετακομίζοντας από τη Δράμα στην Καβάλα για την πρόοδο της Λεμονιάς. Στα πλαίσια ίσως κάποιας υποτροφίας θα μπορούσε αυτό να συμβεί. Το έχουμε σκεφτεί, απλά ακόμα είναι λίγο νωρίς για αυτό.
ΓΙΟ: Πως αντιμετωπίζει η Λεμονιά τις νίκες ή τις ήττες σε έναν αγώνα;
ΓΟΝ: Όταν δεν πάει καλά στους αγώνες, στεναχωριέται, αλλά βάζει το κεφάλι κάτω, δουλεύει ακόμα περισσότερο για να γίνει καλύτερη και να διορθώσει τα λάθη της. Όταν κερδίζει από την άλλη, δεν αλλάζει κάτι. Χαίρεται, αλλά σε πλαίσια πολύ ταπεινά και συνεχίζει την προπόνηση σαν να μην έχει συμβεί κάτι σπουδαίο. Εμείς από την άλλη, ειδικά στους αγώνες ,εκφράζουμε τα συναισθήματά μας. Στεναχωριόμαστε και χαιρόμαστε ανάλογα ,αλλά παρόλα αυτά προσπαθούμε να μην τα περνάμε στην Λεμονιά. Στο σπίτι για παράδειγμα, δεν μιλάμε για το άθλημα καθόλου. Αφήνουμε το παιδί να χαλαρώσει ,να παίξει ,να ασχοληθεί με όλα αυτά που ασχολείται ένα παιδί στην ηλικία της.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΟΒΑΝΑΚΗΣ