Δύο κόσμοι! Στάδιο “Ανθή Καραγιάννη” ( η εγκατάλειψη) “Παμπελοποννησιακό Στάδιο”(Το στολίδι της Πάτρας”

Στο ίδιο κακόγουστο έργο θεατές είμαστε πάλι σε σχέση με τις ανάγκες του ΑΟΚ, μετά την
άνοδο της ομάδας σε κατηγορία SL και με την κατάσταση των εγκαταστάσεων του γηπέδου
“Ανθή Καραγιάννη”. Αυτό δηλαδή που κατέκτησε η ομάδα, με τις προσπάθειες αθλητών,
προπονητών, παραγόντων και φιλάθλων μέσα στο γήπεδο, κρίνεται τελικά, αυτή τη φορά, από
την κακή και απαράδεκτη, στα όρια της εγκατάλειψης, κατάσταση του γηπέδου.
Ο ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ (Συμβιβασμός στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική)
“Για να φιλοξενήσει το γήπεδο αγώνες της SL θα χρειαστεί τουλάχιστον 3 εκατ. Ευρώ”,
αναφέρει σε συνέντευξή του ο Δήμαρχος και ότι “…ο δήμος για φέτος έχει να δαπανήσει 60 χιλ.
ευρώ και άλλες 100 χιλ. από την Περιφέρεια……”! “Πάμε στο Υφυπουργείο Αθλητισμού”,
συνεχίζει ο δήμαρχος, “μας λένε δεν έχουμε χρήματα, απευθυνθείτε στην Περιφέρεια. Όμως η
Περιφέρεια δεν έχει χρήματα για όλα όσα χρειάζονται κι έτσι μένει το γήπεδο ως έχει…”.
Ο ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ (Αγώνας και διεκδίκηση για το δίκιο του λαού)
Η εικόνα εκ διαμέτρου αντίθετη για το Παμπελοποννησιακό Στάδιο (Πάτρα), το οποίο από
μια κατεστραμμένη, λεηλατημένη εγκατάσταση, χωρίς άδεια λειτουργίας, μετατράπηκε σε
στολίδι και πηγή αθλητισμού για την πόλη της Πάτρας με κομμουνιστή δήμαρχο, εξυπηρετώντας
δωρεάν τις ανάγκες άθλησης χιλιάδων παιδιών της περιοχής, καθώς και δεκάδων αθλητικών
σωματείων με εκατοντάδες αθλητές.
Η δημοτική αρχή της Πάτρας με τη Λαϊκή Συσπείρωση στο τιμόνι του δήμου, με πολλές
προσπάθειες και αγώνα κατάφερε να μειώσει το κόστος λειτουργίας, όπως με την είσπραξη
χρωστούμενων από ομάδες ποδοσφαίρου (βλ. ΠΑΕ) και εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, με την
επιδιόρθωση διαρροών και την ενεργοποίηση γεώτρησης, με τις οποίες το κόστος ύδρευσης
έπεσε από 100.000 σε 5.000 ευρώ το χρόνο, ενώ οι εργασίες αποκατάστασης του σταδίου έγιναν
από το προσωπικό του δήμου, αγοράζοντας μόνο τα υλικά.
Σήμερα το “Παμπελοποννησιακό Στάδιο” αποτελεί ένα κόσμημα για την Πάτρα και όλη τη
Δυτική Ελλάδα. Η “Λαϊκή Συσπείρωση” παρέλαβε το Παμπελοποννησιακό στάδιο κλειστό και
κατάφερε να το μετατρέψει στη μεγαλύτερη κοιτίδα αθλητισμού της πόλης.
Η απάντηση στο ερώτημα πως έγινε αυτό, το περιγράφει ο κομμουνιστής δήμαρχος Κ.
Πελετίδης: “Το Παμπελοποννησιακό Στάδιο άνθισε όταν βάλαμε στο κέντρο της προσοχής μας τις
ανάγκες των ανθρώπων και των παιδιών μας. Γι’ αυτό είναι ένα στολίδι της Πάτρας”.