Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι, ο κόσμος της εξουσίας και ο πραγματικός κόσμος. Αυτές οι δύο πλευρές της ζωής στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Καβάλα δεν συναντιόνται ποτέ. Το γράφω αυτό με αφορμή την λειτουργία του Απόστολου Χρόνη ως ανθρώπου της εξουσίας ο οποίος αισθανόμενος την δύναμη του, τιμώρησε τους συγχωριανούς του επί 2 μήνες στερώντας τους επί ώρες το πολυτιμότερο αγαθό που είναι το νερό. Ο λόγος που κινήθηκε με το συγκεκριμένο τρόπο είχε την αφετηρία του όπως λένε στα καφενεία του Ζυγού στην αντιπαλότητα του από τις εκλογές του Οκτωβρίου με τον σημερινό πρόεδρο του χωριού Κώστα Χανδρουλίδη. Τιμώρησε λοιπόν ένα ολόκληρο χωριό κρατώντας μια βάνα κλειστεί η οποία αν την υποστήριζε η ΔΕΥΑΚ με ένα μηχάνημα που θα έλεγχε την πίεση του νερού δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με την υδροδότηση τους προηγούμενους 2 μήνες των κατοικιών του χωριού. Αυτά που συνέβησαν τους περασμένους 2 μήνες του καλοκαιριού με την υδροδότηση του Ζυγού και των Κρηνίδων δεν είχαν προηγούμενο.
@ Δεν γράφει καλή πολιτική ιστορία ο Γιάννης Προμούσας ως δημοτικός σύμβουλος και πολύ περισσότερο ως αντιδήμαρχος οικονομικών και δεν νομίζω ότι τα όνειρα του να ηγηθεί δημοτικού σχηματισμού το 2028 θα περπατήσουν. Το λέω αυτό γιατί δεν κατάφερε την περασμένη τετραετία να κρατήσει το ταμείο του δήμου ζεστό και να μη το παρουσιάσει στο τέλος του 2023 χωρίς ευρώ μέσα και αν δεν έβγαινε πάλι ο Μουριάδης για να κάνει τις υπέρογκες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη ο δήμος θα ήταν χρεοκοπημένος ήδη, όχι φυσικά ότι σήμερα έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο. Επίσης οι υπερβολικές δαπάνες σε προγράμματα στήριξης της οικονομικής υπηρεσίας που έχουν τεράστιες αποκλείσεις στην ετήσια υποστήριξη τους από συγκεκριμένες εταιρείες με δήμους των Αθηνών δείχνει ότι δεν υπάρχει σεβασμός στο δημοτικό χρήμα αλλά ούτε και προς τους πολίτες.
@ Παράλληλα ο κ. Προμούσας, δεν νομίζω ότι έχει εκείνο το πολιτικό εκτόπισμα ούτε την ικανότητα να παρουσιάσει ένα σχέδιο ανάπτυξης της Καβάλας κάτι που αν διέθετε ίσως η πορεία του δήμου να ήταν διαφορετική. Άλλωστε αν είχε κάτι στο μυαλό του αυτό θα το βλέπαμε τα 4 χρόνια που ασκεί διοίκηση πρώτης γραμμής στον δήμο. Όμως είναι κενός από θέσεις και ιδέες και αυτό φαίνεται από την καθημερινή του δράση.
@ Ακόμη μια δημοτική σύμβουλος του Μουριάδη που ακούγεται ότι ενδιαφέρεται για να χρησθεί υποψήφια δήμαρχος είναι η Στέλλα Αργυρίου η οποία προσπαθεί μέσα από την υπερέκθεση από τα social media να κεντρίσει το οπτικό ενδιαφέρον του κόσμου χωρίς βέβαια μέχρι σήμερα να έχει καταθέσει μια λειτουργική πρόταση για την αντιμετώπιση των πολλών κοινωνικών προβλημάτων στον δήμο της Καβάλας. Δεν νομίζω παρά τα όσα ακούγονται ότι θα το κάνει το επόμενο βήμα και απλά θα κολακεύεται να την θεωρούν υπολογίσιμο πολιτικό μέγεθος μέσα στην δημοτική παράταξη του Μουριάδη. Βέβαια πρέπει να σημειώσω στα μείον της ότι πήγε να βγει μπροστά μέσα από την δημιουργία μιας δεξαμενής σκέψης και μας άφησε διψασμένους αφού δεν έτρεξαν στον δημόσιο βίο οι σκέψεις των επιστημόνων που μάζεψε.
@ Το τρίτο όνομα που ακούγεται ότι θα ήθελε να δοκιμάσει την τύχη του ως υποψήφιος δήμαρχος το 2028 κάτι που προσπάθησε και το 2019 αλλά δεν πήρε το δαχτυλίδι από τον Σιμιτσή και έκανα στην άκρη είναι ο σημερινός αντιδήμαρχος παιδείας Χριστόδουλος Μιχαλάκης. Αψύς πολιτικός με μονοκόμματο λόγο δεν νομίζω ότι με την πολιτική γραμμή που μέχρι τώρα ακολουθεί θα μπορέσει να μαζέψει μαζί του κομμάτια της κοινωνίας προκειμένου να τον στηρίξουν στο επόμενο βήμα που σκέφτεται να κάνει. Εκτός και αν ανεξαρτητοποιηθεί μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και χαράξει μια δική του γραμμή με στόχο να απαντήσει χωρίς δεσμεύσεις στα συσσωρευμένα προβλήματα που απασχολούν τους Καβαλιώτες και η διοίκηση στην οποία συμμετέχει δεν έχει δώσει λύσεις. Δεν κατάφερε το 2019 να βγει μπροστά και ίσως δικαιολογημένα γιατί ακόμη εργαζόταν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση αλλά τώρα με την άνεση του συνταξιούχου θα προχωρήσει για να δει και πόσο μετρά στην πολιτική πιάτσα; Ο Χριστόδουλος Μιχαλάκης έχει και ένα αβαντάζ έναντι του Προμούσα και της Αργυρίου και αυτό είναι ο πολιτικός του δεσμός με το ΠΑΣΟΚ.