@ Η ιστορία με τον Μουριάδη, τον δήμαρχο Καβάλας, δεν είναι κάτι καινούργιο για τους κατοίκους της περιοχής. Από την ημέρα που ανέλαβε τα ηνία της πόλης, οι υποσχέσεις του φαίνεται να είναι ατελείωτες, όμως η υλοποίησή τους αποδεικνύεται αδύνατη. Όπως συνήθως συμβαίνει με πολιτικούς που θέλουν να κερδίσουν τις εντυπώσεις, ο Μουριάδης έχει την τάση να υπόσχεται πολλά χωρίς να έχει τα εργαλεία ή τη στρατηγική να τα φέρει εις πέρας. Κάθε φορά που εμφανίζεται σε κάποιο ακροατήριο, υπόσχεται, δημιουργώντας προσδοκίες, για να καταλήξει να μην μπορεί να βρει λύσεις.
@ Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση των ταξιτζήδων της πρώην πιάτσας του ΟΤΕ. Η κατάσταση εκεί είναι η ίδια, με τον δήμαρχο να τους καθησυχάζει πως η νέα πιάτσα στην Βενιζέλου θα πραγματοποιηθεί χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, χωρίς ταλαιπωρία ή αναστάτωση για τους επαγγελματίες του κλάδου. Μία υπόσχεση που, δυστυχώς, δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ. Όχι μόνο δεν έχει προχωρήσει το έργο όπως αναμενόταν, αλλά τα προβλήματα των ταξιτζήδων παραμένουν άλυτα και οι αντιφάσεις του δημάρχου πιο εκκωφαντικές από ποτέ.
@ Οι ταξιτζήδες του ΟΤΕ, που πίστεψαν στις διαβεβαιώσεις του Μουριάδη, βλέπουν τώρα ότι οι ελπίδες τους για μία καλύτερη λύση φθίνουν. Ειδικά όταν κάποιος που είναι υπεύθυνος για την υλοποίηση των έργων φαίνεται να έχει χάσει τον έλεγχο ή δεν καταλαβαίνει πώς να τα φέρει εις πέρας. Οι υποσχέσεις του έχουν γίνει ανέκδοτο στην πόλη, ενώ οι πραγματικές ανάγκες των πολιτών και των επαγγελματιών συνεχίζουν να παραμένουν στον αέρα.
@ Αυτό, βέβαια, δεν είναι κάτι καινούργιο στον πολιτικό λόγο. Πολλοί έχουν έρθει και φύγει με το ίδιο μοτίβο: μεγάλες υποσχέσεις και καμία υλοποίηση. Ο Μουριάδης ίσως να ελπίζει ότι οι διαβεβαιώσεις του θα κρατήσουν την κοινωνία σε αναμονή, αλλά η πραγματικότητα του δημαρχιακού έργου δείχνει το αντίθετο. Οι Καβαλιώτες, βλέποντας την επανάληψη αυτής της τακτικής, αρχίζουν σιγά-σιγά να αντιλαμβάνονται ότι οι υποσχέσεις του δεν είναι παρά λόγια χωρίς αντίκρισμα. Αλλά αυτό είναι το ρίσκο του πολιτικού παιχνιδιού: όσο πιο μεγάλες είναι οι υποσχέσεις, τόσο μεγαλύτερη η απογοήτευση όταν δεν εκπληρώνονται.
@ Πλέον, κανείς δεν αναμένει το 20% των υποσχέσεων να εκπληρωθούν, και η πόλη παραμένει εγκλωβισμένη σε αυτή την αέναη κατάσταση αναμονής και απογοήτευσης.
@ Και ένα μήνυμα σχετικό με το παραπάνω θέμα
“Καλημέρα
Για να γίνουν εργασίες πιάτσας ταξί, η νομοθεσία προϋποθέτει τη διαμόρφωση κυκλοφοριακών ρυθμίσεων η οποία περνάει από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση για έλεγχο ουσίας και όχι μονό νομιμότητας
Στους Φιλίππους η Αποκεντρωμένη είχε απορρίψει την τροποποίηση του πεζόδρομου σε οδό, επειδή σύμφωνα με το σχέδιο πόλης κάτι τέτοιο απαγορευόταν εάν δεν εξασφάλιζε ο Δήμος κάποιες εγκρίσεις !
Δεν είναι τόσο απλό όσο το είπε η Δρακονάκη
Φυσικά είναι κάτι που μπορεί να γίνει αλλά δεν είναι κάτι που εξαρτάται μόνο από το Δήμο Καβαλας
Εγώ θα πω κάτι άλλο. Ανάμεσα στη ΛΑΦ Καβαλας και το πάρκινγκ Ροδόπη, υπάρχει μια νησίδα όπου διαρκώς σταθμεύουν οχήματα. Εκεί η στάθμευση απαγορεύεται όπως και η στάση
Γιατί δεν οριοθετείται η πιάτσα σε αυτό το σημείο;
Είναι πολύ κεντρικά , με ευκολία κίνησης τόσο προς τα ανατολικά όσο και δυτικά της πόλης”.