Έχουν σταματήσει από την εποχή Σιμιτσή και μέχρι σήμερα οι διεκδικήσεις του δήμου για έργα τα οποία έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Η δημαρχία του Σιμιτσή ήταν η αρχή της πτωτικής πορείας της Καβάλας η οποία απεμπόλησε τις διεκδίκησες της για το λιμάνι “Απόστολος Παύλος” και για την περιμετρική. Η συνέχεια του Σιμιτσή στον δήμο Καβάλας, η Δήμητρα Τσανάκα έκανε κάποιες προσπάθειες αλλά χωρίς αποτέλεσμα και με την αξιοποίηση του κτηρίου του κάτω νοσοκομείου, των στρατοπέδων στο Περιγιάλι. Εκεί που τα πράγματα τελμάτωσαν ήταν όταν το 2019 ο Μουριάδης έγινε δήμαρχος και κόλλησε στο θέμα της ακτής της Καλαμίτσας που την επέλεξε για να δείξει ότι μπορεί να την πάρει ο δήμος στα χέρια του παρασυρμένος και από τον Σιμιτσή να κάνει μια συμφωνία και να τελειώσει. Φυσικά δεν μπόρεσε να κάνει καμιά συμφωνία άσχετα αν την ακτή θα μπορούσε να την πάρει ο δήμος αν δεν είχε αφήσει την ΕΤΑΔ να κερδίσει ένα κρίσιμο δικαστήριο. Μετά την ακτή και αφού κατάλαβε ότι δεν θα βγάλει άκρη αφού όπως είπε παρά τις επανειλημμένες επισκέψεις του στα γραφεία της ΕΤΑΔ στην Αθήνα ότι των κοροϊδεύουν την παράτησε αντί να βάλει σοβαρά το θέμα της διεκδίκηση. Η μια πίκρα διαδεχόταν την άλλη για την διοίκηση Μουριάδη η οποία στράφηκε στη συνέχεια στο μεγάλο πρόγραμμα του οδοφωτισμού με φωτιστικά σώματα led αλλά ο τρόπος που διαχειρίστηκε την όλη υπόθεση φάνηκε ότι άλλα είχε στο μυαλό του ο δήμαρχος από το να κάνει ενεργειακή οικονομία. Αφού έχασε και αυτή την ευκαιρία πιάστηκε στη συνέχεια από το κλαδάκι της ενεργειακής κοινότητας και πριν ακόμη την ξεκινήσει την έχασε μέσα από τα χέρια του γιατί δεν είχε ο δήμος να διαθέσεις τα χρήματα ούτε και για τη σύνδεση με το δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ πόσο μάλλον να συνάψει δάνειο από το ταμείο παρακαταθηκών και δανειών.
@ Σήμερα τα πάντα είναι παγωμένα και ο δήμαρχος σκοινοβατεί μεταξύ ψεμάτων και υποσχέσεων. Έτσι, όποτε ζορίζεται ανοίγει το θέμα της πεσμένης γέφυρας χωρίς ακόμη να έχει παρουσιάσει κάτι που να δείχνει ότι η πεσμένη γέφυρα πρέπει να αναστυλωθεί. Μιλάει για το ανοιχτό κολυμβητήριο και το ξεχνάει την ίδια ώρα, δεν ξέρει τι να κάνει με τον κτήριο του κάτω νοσοκομείου που το βγάζει από το κουτί των θαυμάτων σαν την μεγάλη του πρόταση για την ανάπτυξη του δήμου αλλά ακόμη δεν μπόρεσε να βγάλει ένα πλειοδοτικό διαγωνισμό.
@ Η ΔΕΥΑΚ στα χέρια του Χρόνη και του Μουριάδη έχει φτάσει στην χρεωκοπία και αν αυτό δεν συνέβη ακόμη είναι γιατί αποτελεί κομμάτι του δήμου και αυτός θα πληρώσει στο τέλος όλα τα σπασμένα. Το ποιοτικό νερό που αρέσκεται να λέει ότι δίνει η ΔΕΥΑΚ στους Καβαλιώτες ο Απόστολος Χρόνης το στερεί από τους καταναλωτές τους καλοκαιρινούς μήνες, βάζει φέσια γιατί επιμηκύνει την περίοδο της κατανάλωσης στο διπλάσιο αυξάνοντας έτσι την τιμή του κυβικού. Αυτό λέγεται διαμάντι και ο Χρόνης γεμολόγος διαμαντιών.