Το περίμενα ότι η δημοτική σύμβουλος Αναστασία Ιωσηφίδου θα σήκωνε το γάντι που της έριξε ο πρώην δήμαρχος Καβάλας Κωστής Σιμιτσής σχετικά με την υπόθεση της “Ακτής της Καλαμίτσας”. Πρώτα του λέει να αλλάξει επάγγελμα και από δικηγόρος να βρει κάτι άλλο να κάνει γιατί προφανώς δεν το κατέχει το άθλημα.
@ Του απάντησε λοιπόν με πειστικά αντεπιχειρήματα και διέλυσε τους ισχυρισμού του Σιμιτσή που προχθές με μια επικοινωνιακή τρίπλα έκανε 13 ερωτήσεις στον εαυτό του και απάντησε όπως ήθελε σε αυτές. Με την ίδια μέθοδο του ανταπάντησε και η Ιωσηφίδου με την μόνη διαφορά που η δημοτική σύμβουλος υπερασπίστηκε το δικαίωμα του δήμου επί της ακτή ενώ ο Σιμιτσής της ΕΤΑΔ.
@ Παραμένει για μένα ακόμη άγνωστο γιατί αυτή η σπουδή του Σιμιτσή για την Ακτή της Καλαμίτσας την οποία μετέδωσε και στον Μουριάδη και ντε και καλά να θέλουν και η δύο να κάνουν κύριο της συγκεκριμένη περιοχής της ΕΤΑΔ. Είναι ακατανόητο να θέλει ένας πρώην και ένας νυν δήμαρχος να κάνει κύριο της ακτή την ΕΤΑΔ και παράλληλα να θέλουν να την νοικιάζει κιόλας ο δήμος έναντι 50.000 ευρώ τον χρόνο να αποδίδει το 50% των όποιων εσόδων και να αναλαμβάνει αυτός όλα τα λειτουργικά έξοδα.
@ Μου φαίνεται παράλογο γιατί συνήθως όλοι οι δήμοι της χώρας προσπαθούν να προσθέσουν περιουσιακά στοιχεία στους δήμους τους και όχι να απολέσουν αυτά που έχουν. Στην περίπτωση του δήμου Καβάλας συμβαίνει το εντελώς αντίθετο.
@ Σήμερα προφανώς η ανάρτηση που έκανε η άμισθη σύμβουλος του δήμου επί ψυχολογικών θεμάτων νομίζω ότι περιγράφει ακριβώς το τι συμβαίνει στον δήμαρχο Μουριάδη. Μπορεί να είναι μια επιστημονική αναφορά σε κάτι συγκεκριμένο αλλά χτύπησε φλέβα. Έγραψε λοιπόν. “Όπως διαπιστώνουν επιστημονικές έρευνες, το να ζει κανείς στη δυσκολία μπορεί να έχει και θετική επίδραση. Το φαινόμενο είναι γνωστό ως salutogenesis και περιγράφει την ικανοποίηση που νιώθουμε όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις. Η ιδέα ότι μπορούμε να επιβιώσουμε, μετά από μια σκληρή εμπειρία και να βγούμε δυνατότεροι και σοφότεροι από αυτήν, έχει ως αποτέλεσμα την ενίσχυση της δύναμής μας, αλλά και την πεποίθηση ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε. Άλλωστε -όπως λένε- ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό”.
@ Ακριβώς αυτό έκανε ο Μουριάδης και πριν γίνει πολίτης αλλά και τώρα που έγινε δήμαρχος. Μπορεί τα λάθη του να μη τον σκοτώνουν αλλά καταστρέφουν τον δήμο. Δεν γίνεται δυνατός αλλά πολιτικά ξεδιάντροπος που δεν υπολογίζει τίποτε και επιδιώκει να δημιουργεί προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν για να νοιώσει ακριβώς αυτό που περιγράφει και η κ. Αργυρίου την ικανοποίηση ότι κατάφερε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες γιατί μετά αισθάνεται δυνατότερος.